De grauwe klauwier (Lanius collurio) is een zangvogel die in België en Nederland in het broedseizoen verblijft. De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus. De vogel is de kleinste van de in West-Europa voorkomende klauwierensoorten. Komt voor in geheel Europa, maar minder in gebieden met een Noordzeeklimaat en nauwelijks op het Iberisch Schiereiland. De grauwe klauwier komt in Oost-Europa het meest voor.
In Belgie en Nederland behoorde hij tot de bedreigde vogelsoorten en stond daardoor op onze rode lijst van bedreigde soorten. Inmiddels doet deze soort het weer beter en zien we hem op tal van plaatsen weer als broedvogel verschijnen in onze natuurgebieden.
Deze zangvogel heeft, net als de andere klauwieren, een haaksnavel en poten met scherpe nagels.
Nieuwsgierig? Ik laat even zien hoe ik eruit zie;
Hij vangt vooral grote insecten en, veel minder dan de grotere klauwieren, hagedissen, veldmuizen en kleine vogels. Hij heeft ook de gewoonte gevangen prooien als voedselvoorraad op te prikken aan doornen of prikkeldraad. Foerageert vaak typisch vanaf hoge tak bovenin struik, om vanaf daar naar de grond te duiken. Vangt soms ook insecten in vlucht.
Broedt van eind mei tot juli, Heeft slechts 1 legsel met meestal 4-6 eieren. Broedduur 12-16 dagen. Het vrouwtje broedt, soms assisteert het mannetje daarbij. Slordig nest meestal relatief laag (1-1,5 meter) in dicht stekelig struikgewas, zoals een braamstruweel of meidoorn of zeer dichte andere stuiken. Liefst met open weiden, heide en akkers waarop ze kunnen foerageren. In de eerste week na het uitkomen blijft het vrouwtje bij de jongen, en verzamelt alleen het mannetje voedsel. Vliegvlug na 14-16 dagen. Soms later vanwege slecht weer. Twee weken na het verlaten van het nest kunnen de jongen zelf jagen.
De grauwe klauwieren die in West-Europa broeden, overwinteren in het zuiden van Afrika. Ze verschijnen pas laat in mei in onze broedgebieden. Het is een lange-afstandstrekker; vliegt vanaf eind juli-september oostelijk om de Middellandse Zee heen, om te overwinteren in zuidelijk Afrika, in Kenia, Tanzania en ten zuiden van Congo. Trekt ‘s nachts als enkeling of in kleine groepjes. Wat een topprestatie om deze superlange afstanden af te leggen, zonder navigatie, om je hier in Zutendaal te komen voortplanten en dan weer snel naar Afrika te trekken om er de winter door te brengen! En ja, het is waar, sinds enkele jaren broedt er weer een paartje in een van onze prachtige Zutendaalse beekvalleien! Bijgevoegde foto’s zijn recent genomen in Zutendaal door Laurent Louwies tijdens de voedselvluchten van het ouderpaartje!
Het is een voorrecht deze vogels in onze gemeente te mogen huisvesten en moet het een stimulans zijn onze resterende beekvalleien in stand te houden!
