Naast het groot hoefblad bestaat er ook een klein hoefblad. Deze plant heeft dezelfde vorm blad, en ook bij dit hoefblad komen de bladeren later dan de bloem. Dit zijn echter de enige overeenkomsten, want het kleine hoefblad veel kleiner en heeft heel andere bloemen dan zijn grotere broer, het groot hoefblad. De bloemhoofden zijn geel en lijken wat op een paardenbloem. Het klein hoefblad (Tussilago farfara) is een 10- 30 cm hoge vaste plant, behorend tot de composietenfamilie (Asteraceae).
De bloeitijd ligt vroeg, gewoonlijk in maart en april, bij gunstig weer reeds in februari. Dit jaar kon ik ze al zien midden februari. De plant behoort tot de naaktbloeiers, de bladeren verschijnen pas na de bloei. Tijdens de bloei zijn de bladeren beperkt tot korte, groene of rode schubjes langs de stengel. Na de bloei ontwikkelen deze zich tot hartvormig of ronde en getande bladeren. Deze, aan de onderkant viltig behaarde bladeren staan in een rozetvormige krans rond de steel. Klein hoefblad is een pionier op open, vochtige standplaatsen op voedselrijke bodems. De soort groeit liefst op zwaardere bodems zoals leem en klei. Op andere bodems groeit ze vaak waar de grond omgewoeld werd en waar puin of van elders aangevoerde grond in de bodem vermengd zit. Ze staat op braakliggende terreinen, verstoorde wegbermen, bouwterreinen etc.
Het kleine hoefblad is een van de eerste planten die vers zaad produceren en daar zijn de vinkachtigen verzot op. De putter, kneu, geelgors en groenlingen zijn er verzot op en raken er in goede broedconditie van.
